Se wróciłem z gór i góreczek. Byłem w Gorcach, przeszedłem przez Pieniny, dotarłem nad Dunajec i byłem po słowackiej stronie. No i spotkałem ludzi z mojej uczelni (700km od niej). Jedno ze śniadań jadłem przed zamkiem z Czorsztynie. I nie było do końca takie jak je opiszę, ale tak powinno wyglądać :)

Składniki:

• mnóstwo fotonów padających na twarz
• chleb
• konserwa
• cebula

Jak się pewnie domyślacie, są to zwykłe kanapki. Kroimy kawałek chleba (najlepiej gruby jak nie wiem co), na to nakładamy pokrojonej konserwy, oczywiście, prosto z puszki, a następnie, na to wszytko kładziemy plasterki cebuli.

Danie może nie powala oryginalnością i finezją smaku. Jest jednak pewien sekret jego smaku. Po 3 dniach w górach, gdy zmęczony jesteś cały czas, gdy Twój metabolizm przestawił się na takie obroty, że chcesz cały czas jeść, a do tego wszystkiego wdychasz niezliczone ilości świeżego górskiego powietrza – wtedy te kanapki smakują najlepiej na świecie. I tak właśnie polecam je jeść.

A po za tym w górach się je mnóstwo słodyczy, jak ten poniżej.



Zbrudzone naczynia i nie tylko:

• nóż
• kolano, na którym jemy