Tak, wiem, wszyscy by chcieli, żeby konkurs trwał ciągle i żebym dalej zamieszał zdjęcia cycków na stronie. Ale nic z tego! Znaczy konkurs się skończył, ale cycki to pewnie będą :) Jakby ktoś nie pamiętał konkursu to niech klinie tutaj. Konkurs się zakończył, wygrała go Ania z Kielc, ziomalka Liroya, właścicielka tych oto ... tej oto zupy (klik):P Serdecznie gratulujemy. Trzeba pamiętać, że wygrała nie dlatego, że pokazała cycki, tylko za pomysł na pokazanie zupy w najlepszym świetle :D Tak mniej więcej wyglądała jak odbierała kubek.




To się rzadko zdarza, ale chciałbym również dać kilka wyróżnień - jak będę jakoś robił smycze czy jakieś upominki to się odezwę do tych osób (wiem, że wolelibyście kubek, ale nie ma tak dobrze :P ).

Pierwsze wyróżnienie idzie do Janka, który podesłał ten przepis, a wcześniej podesłał przepis na mikrofalówkę z garnka. Bardziej dostaję za ten drugi przepis (bo testowałem i zdał egzamin) oraz za to, że jest jedynym facetem, który miał odwagę podesłać przepis na konkurs :)

Kolejne wyróżnienie idzie do Klaudii za przepis "Lasagne-lazania-kij diabeł". Ładne zdjęcia zabandażowanej ręki mnie urzekły :) A przepis jest napisany fajnie :) (gdyby to jeszcze nie było ze spleśniałym serem...).

I ostatnie wyróżnienie, ale równie ważne jak pozostałe wędruję do Ani z Opola za przepis na pieroga :) Wygląda on tak smakowicie, że ślinka cieknie mi cały czas :)

Dziękuję wszystkim za udział. Tam po lewej wisi takie coś rozsuwane - może wygrać taki sam kubek, więc możecie brać udział (dołożyć swoją cegiełkę).

A ja już myślę nad następnym konkursem na sesję letnią. Może taki 'Dziewczyno! Zrób loda!' :D Macie jakieś pomysły na konkurs i nagrody? :) Piszcie w komentarzach :)

No i znalazłem taką gierkę -> "Kto jest lepszym kierowcą, kobiety czy mężczyźni". Nie zachęcam do grania - przecież z założeń wiadomo, że faceci :)

Cholernie nie chce mi się pisać, bo właśnie wróciłem, ale postanowiłem napisać już, żeby przekazać jak najwięcej szczegółów :) Bo historia będzie zacna.

Składniki:

• mąka
• woda
• sól
• jajko

Zacznę od tego, że byliśmy sobie w górach. Taką dużą kupą. No a co można robić w górach? Sweet focie ^.^




Ale nie o tym chciałem :) Po długiej wędrówce, dotarliśmy do chatki. Chatka... to dobre określenie. Wymienię teraz pełną listę udogodnień cywilizacyjnych, które posiada chatka:
1...
Już (wiem, że żart jest słaby, ale i tak lepszy niż Michała żart o tytanie :P ). A teraz rzeczy, dzięki którym, warto tam pojechać:
1. Jest piec... w jednej izbie.
2. Jest ciepło... w izbie z piecem.
3. W piecu można palić i gotować na nim... jak się narąbie drewna.
4. Wszyscy są mili i nie ma prądu :)

Mieliśmy spać na górze, ale tam było zimno. Więc po wtargnięciu do izby z piecem, już tam zostaliśmy. Znaczy część z nas, bo dla wszystkich nie starczyło miejsca :) Zintegrowaliśmy się momentalnie :D Czyli gitara, alkohol i gotowanie :) I po przydługim wstępie, przechodzimy do tych placków, które robił Wojtek.

Co jest potrzebne? Mąką - normalna mąką mniej więcej kilogram. Jajko bez skorupek - Wojtek stwierdził, jak je pakował do plecaka, że na pewno się zbiją... więc rozbił je od razu, przed włożeniem do plecaka. Oczywiście, przed włożeniem do plecaka, wlał je do pojemniczka. Potrzebna będzie również sól i woda. Niezbędny jest także piec, na którym można gotować.

Składniki mieszamy razem, w misce znalezionej w izbie.


Konsystencja ciasta, powinna być dość zwarta (to jest dokładnie takie samo ciasto, jakby robiło się makaron), tak, żeby można je było spokojnie rozwałkować. Kiedy ciasto jest zwarte i gotowe, wałkujemy je. Oczywiście wałek znajduję się na wyposażeniu chaty :)


Należy pamiętać, że oprócz umycia rąk, nie należy stosować żadnych zabiegów związanych z higieną :p Czyli wałkujemy na stole i nie przejmujemy się, jak placki się lekko przybrudzą. Rozwałkowujemy dość płasko, a następnie kroimy na kawałki i kładziemy na piec.


Tak... nad piecem powinny wisieć śmierdzące buty! Bez tego placki na pewno się nie udadzą :P


Do placków jedliśmy jeszcze pieczoną kiełbasę :) Było niezwykle smacznie :)


Pozdrowienia dla wszystkich, którzy tam byli :) A taki widok był przy chatce


Zdjęcia są autorstwa Sylwii :) (widać ją na pierwszym zdjęciu).

Zbrudzone naczynia i nie tylko:

• wałek
• miska

Zeszła sobota, kolejna kolacja sobotnia była :) Tym razem potrawa prosto ze Śląska - najlepsza z wszystkich śląskich zup, czyli wodzionka. Proporcji nie znam (piszcie w komentarzach jak znacie).

Składniki:

• woda
• suchy chleb
• smalec
• czosnek
• sól

Opcjonalnie można zrobić do zupy smażone ziemniaki, bo samą zupą ciężko się najeść. My (my jest powiedziane na wyrost, bardziej powinno być 'oni' albo 'one') tak właśnie zrobiliśmy. Był to piękny widok, jak piękne dziewczyny obierały ziemniaki, a faceci siedzieli i bacznie patrzyli na ten proces :P Ehh, w takich chwilach człowiek czuję, że żyję :P

Ale to tylko ziemniaki - wodzionkę w głównej mierze sporządziła Karolina z Markiem (ładnie dziękuję). A robi się to tak - bierzemy suchy chleb... Nam się akurat skończył, więc postarzaliśmy chleb, wysuszając go na patelni. Wrzucamy chleb tniemy na kawałki niewielkie i wrzucamy do garnka. Dorzucamy tam pokrojony czosnek i trochę smalcu.

Teraz najważniejsze - zalewamy wrzątkiem iiii ... gotowe. Jeszcze tylko trzeba dosolić do smaku. Nie mam pojęcia jak to może smakować, ale jest zdumiewająco smaczne (mówię to z ręką na sercu).

A na koniec jeszcze piosnka :P




Zbrudzone naczynia i nie tylko:

• garnek
• deska i nóż
• talerz i łyżka